Top 10 indie-games van 2016

Naar deze games van kleine game-studio's kijken we dit jaar uit.

Lees ook: 11 'blockbuster'-games van 2016 en de 10 beste games van 2015.

The Witness (pc, iOS, PS4) 

The Witness is schatplichtig aan Myst, maar de makers weten de gameplay knap naar het heden te tillen. Het betreft een first-person puzzle-adventure op een onbewoond eiland. De cartooneske sfeer doet direct denken aan RiME en het kleurenpalet is zacht en zoet tegelijk. Nadat je de eerste puzzel hebt opgelost – feitelijk het openen van een hek door panelen van stroom te voorzien door de juiste ‘lijntjes’ te trekken op diezelfde panelen – ben je vrij om te gaan en te staan op het prachtige eiland. Het is een soort open-wereld aanpak waarbij je de schijn van willekeur zeer waarschijnlijk ingehaald wordt door de manier waarop de diverse puzzels met elkaar verbonden zijn, maar het is fijn dat het spel zo open is. Grote man achter The Witness is Jonathan Blow, de maker/bedenker van de indie-hit Braid.

Firewatch (pc, PS4) 

Spelen met vuur, kloten met vuurwerk, … welk joch heeft niet zijn pyromane fase gehad? Voor Henry is vuur echter uit den boze. Hij is brandwachter in het Shoshone National Forest in de Amerikaanse staat Wyoming. Henry heeft echter dubbele motieven om dit ogenschijnlijke rustige baantje aan te nemen. Bovendien lijkt niet alles wat het is in het enorme park. De onderhuidse spanning die voortdurend voelbaar is in deze bijzondere game staat in schril contrast met de prachtige cartooneske vormgeving en sfeervolle soundtrack. Als de avond valt, kleurt het hele natuurpark oranje, terwijl je ‘s nachts getrakteerd wordt op misschien wel de mooiste sterrenhemel ooit in een game. Overdag word je dan weer ondergedompeld in een oase van mosgroen en hemelsblauw. Totdat er opeens een wind opsteekt en dreigend onweer zich aandient.

Zeer belangrijk voor de sfeer in de game is je communicatie met je supervisor Delilah; die elders in een hut bivakkeert. De game speelt zich af in 1989, dus gesprekken voer je via de walkietalkie. Die gesprekken nemen al snel een persoonlijke wending en als speler ben je zelf verantwoordelijk wat voor soort relatie je wilt opbouwen met je bazin. Feit is dat zowel Delilah als Henry nogal wat persoonlijke geheimen kennen. Daarnaast lijkt de game een voortdurend gevaar (of meerdere) te herbergen. Spannend! 

Cuphead (pc, Xbox one)

Deze pittige platformer, een sidescrolling beat’em-up, haalt qua vormgeving zijn inspiratie bij hele oude Disney-cartoons vandaan, toen tekenfilms nog grimmig en angstaanjagend mochten zijn. Als Cuphead dien je alleen (of samen met een vriend/ vriendin op de bank) een reeks bijzondere levels te doorkruisen, eindbazen te verslaan om uiteindelijk een verkeerde deal met de Duivel toch nog ten gunste te beslechten. Denk qua moeilijkheidsgraad aan niveautje Dark Souls en je weet wat je te wachten staat. 

Below (pc, Xbox One)

Below, van de kleine studio Capybara Games, borduurt qua vormgeving, sfeer en gameplay voort op het fantastische Superbrothers: Sword & Sworcery EP. Dat is dus sowieso goed nieuws. Het is voorts een oogstrelende ode op de action roguelike; een sub-genre van de RPG die veelal draait om loeimoeilijke actie, random gegenereerde omgevingen én exploratie. Torchlike en Diablo hadden nooit bestaan zonder roguelikes, maar Capybara richt zich voor Below meer op de oergames van halverwege de jaren ’70 met titels als Moria, Adventure en Rogue.

Net als in Sword & Sworcery, word je als speler in de wereld van Below gedropt en mag jezelf uitdokteren wat te doen. Er is geen tutorial, geen gesproken uitleg, geen tekst en geen plaats voor oefening. Het combat-systeem dien je jezelf eigen te maken. Dat je daardoor misschien eerst 25 keer afgaat voordat je doorhebt wat nu eigenlijk de bedoeling is, is onderdeel van de spelervaring. Zo verken je niet enkel de spelwereld maar tevens het DNA van de game zelf. 

No Man’s Sky (PS4) 

Deze retro science-fiction ruimtereis-game staat al tijden hoog op de verlanglijstjes van PS4-spelers die graag te koop lopen met een goede smaak. Alle gekheid op een stokje: No Man’s Sky heeft de namelijk de potentie oneindig speelbaar te zijn aangezien de speler letterlijk miljoenen planeten kan bezoeken, volledig in 3D. Zo blijf je nieuwe rassen ontdekken, concurreren, samenwerken én knokken met andere spelers. De vraag is alleen of eentonig niet op de loer ligt of dat we ons juist massaal gaan verliezen in dit prachtig geschapen virtuele universum. 

RiME (PS4) 

Persoonlijk wil ik dit sprookjesachtige avontuur liever vandaag dan morgen nog spelen. Deze prachtige indie-game van het Spaanse Tequila Works (bekend van Deadlight) laat echter lang op zich wachten. Het spel werd voor het eerst onthuld tijdens de Gamescom van 2014 en is inmiddels zijn momentum een beetje aan het verliezen. Toch kan ik niet wachten om deze betoverende mix van Zelda: The Wind Waker en ICO te spelen en alle geheimen van het mysterieuze eiland te ontrafelen. Ook de meeslepende muziek is een hele dikke plus. 

Tacoma (pc, Xbox One) 

Soms is het cv van een ontwikkelaar genoeg om mensen op de banken te krijgen en zo ook bij Tacoma. Tacoma komt van dezelfde makers als Gone Home en die game heeft terecht universele lof vergaard. De speler bevindt zich in een (ogenschijnlijk) verlaten ruimtestation. De enige kompaan waarop je kunt steunen tijdens dit desolate avontuur is je AI Odin. Samen mogen jullie ontdekken wat er is precies met de crew en het ruimtestation gebeurd is. Thema’s als angst en eenzaamheid spelen een belangrijke rol.  

Yooka Laylee (pc, iOS, Linux, PS4, Wii U, Xbox One) 

Nadat Microsoft voormalig Nintendo-hofleverancier Rare opkocht in 2002 heeft het Britse bedrijf nooit meer die klassiekers van weleer weten af te leveren, op het fijne Viva Pinata na. Maar het niveau van games als GoldenEye, Donky Kong Country, Perfect Dark en Banjo-Kazooie werd nooit meer gehaald. Nu zijn voormalig Rare-medewerkers Chris Sutherland, Steve Mayles en Steven Hurst hun eigen studio begonnen, Playtonic Games, en komen met Yooka Laylee; een spirituele opvolger van Banjo-Kazooie met kameleon Yooka en vleermuis Laylee in de hoofdrol. Het belooft een ouderwetse, kleurrijke, modern ogende platformer te worden. Heerlijk. 

Hyper Light Drifter (pc, PS4, PS Vita, Wii U, Xbox One)

HLD zag het licht via Kickstarter. En hoe. De makers vroegen 27.000 dollar en kregen ruim 645.000 dollar! Over een kick-start gesproken. De aantrekkingskracht van HLD is velerlei. De unieke retro-vormgeving in combinatie met de betoverende, Electro muziek en de gameplay maken dit voor mij een van de meest veelbelovende games van 2015. Enerzijds heeft de game duidelijk invloeden van de vroegere Zelda-games en Diablo, anderzijds doet HLD me denken aan mysterieuze Amiga-games als Another World en meer recente retro-action-adventures als Superbrothers: Sword & Sworcery EP. Zelfs Destiny-invloeden lijken door te sijpelen waarbij sciencefiction tech enerzijds en eeuwenoude ruïnes en vergeten beschavingen anderzijds aangenaam tegen elkaar aan wrijven.

ABZÛ (pc, PS4) 

ABZÛ is bijzondere, minimalistisch vormgegeven zwem/duik-avonturenspel die zich voor 90 procent onderwater afspeelt. Je kunt zo lang mogelijk onderwater blijven als je maar wilt dankzij een speciale duikershelm. Waarom de vrouwelijke hoofdrolspeelster in de oceaan dobbert wordt niet verteld, en het is aan de speler om de geheimen van de oceaan te ontdekken en zo achter je eigen levensdoel te komen. De naam ABZÛ stamt af van eeuwenoude Mesopotamische mythologie. AB beteken ‘oceaan’ en ZÛ betekent ‘kennen’ of ‘weten’. Met andere woorden, ABZÛ is de oceaan der wijsheid, de bron van waaruit het leven is ontstaan.

Creative Director van de game en oprichter van indie-studio Giant Squid is Matt Nava. De man was hiervoor artdirector van Flower en Journey bij Thatgamecompany en met name de grafische stijl van die laatste zie je direct terug in ABZÛ. Daarnaast tekent de Grammy-genomineerde componist Austin Wintory de soundtrack. Wintory maakte onder andere muziek voor The Banner Saga, The Order: 1886, flOw en, daar is ‘ie weer, Journey. 

Lees ook onze game-reviews in de Game van de Week