Duurtest: Renault Clio (week 1)

Twee jonge Nederlandse auto-ontwerpers maken naam bij grote merken. De één kent iedereen: Adrian van Hooydonk die bij BMW de legendarische Chris Bangle opvolgde. De ander is iets minder beroemd: Laurens van den Acker. Hij volgde de Fransman Patrick Le Quement op. Ze verschillen slechts een jaar. Waar Adrian de Bangle butt als nalatenschap kreeg, is Renault zoekende na een even controversieel achterwerk in de vorige generatie Mégane.

<object width="405" height="255" data="https://www.youtube.com/v/-O6QE20TXCI" type="application/x-shockwave-flash"><param name="data" value="https://www.youtube.com/v/-O6QE20TXCI"><param name="src" value="https://www.youtube.com/v/-O6QE20TXCI"></object>

De bibs van die Mégane was minder succesvol dan het achterwerk van Bangles BMW's. Waar de Franse merken zich nog wel een slippertje konden permitteren in vorige decennia heeft de opkomst van merken als Kia en Hyundai ervoor gezorgd dat klanten veel meer alternatieven hebben.

Van den Acker staat dan ook voor een enorme uitdaging. De Renault Twizy was het eerste voertuig van zijn hand en de Clio de eerste auto die in grote hoeveelheden moet gaan verkopen.

De Clio was een verkoophit toen hij op de markt kwam. Een simpele kleine auto die goed reed voor weinig geld. Maar de wereld is veranderd. In die tijd reden vertegenwoordigers in een Ford Mondeo. Nu rijdt hij een BMW 3-serie. In het kleinere segment is met de Mini en de Fiat 500 ook een nieuwe concurrent opgestaan.

Hoe gaat de nieuwe Clio dat te lijf? Net als de concurrentie, zoals de Ford Fiesta en de Kia Rio, met een lage basisprijs, sportief ontwerp en de mogelijkheid om de auto vol te hangen met talloze opties die tot voor kort alleen in een veel duurder segment verkrijgbaar waren.

Wij rijden deze maand een 1.5 diesel in de meest luxe dynamique versie. Een basis Clio kost 13k, die van ons net geen 20. Maar dan kom je ook werkelijk niets te kort. Een kneiter van een touchscreen met goed werkende én helder vormgegeven navigatie. Parkeersensoren. Cruise control. Airco. Groot glazen panoramadak. Het enige wat niet aangekruist lijkt, is de elektrische raambediening achter.

We moeten aan het uiterlijk nog even wennen. De kleur van de Clio en de gekozen kleur voor de detaillering doet me denken aan een Nike Air Max. Binnen drie dagen werd hier in huis al gezegd: "Gaan we met de sportschoen?" Maar na eerst wat geschrokken te zijn van de kleur én het interieur, begint de auto langzaam te wennen. Voordat ik van alles ga zeggen over het ontwerp, gun ik mezelf nog een week.