Brights Duurtest elektrisch rijden: epiloog

Brights Duurtest elektrisch rijden: epiloog

31 januari 2012 om 11:14
Laatste update: 28 april 2018 om 18:11

Vrijdag moet ik afscheid nemen van de Nissan Leaf na drie maanden gebruik. Een terug- en vooruitblik.

In het magazine Car heeft één van de editors gelijktijdig met mij een elektrische Nissan Leaf in de duurtest. Hij kan hem niet thuis opladen omdat hij een tuinpad heeft dat langer is dan een verlengsnoer of iets dergelijks en als gevolg daarvan laadt hij de auto alleen op kantoor op. Hij noemde de Leaf in zijn laatste artikel een 'single purpose car'. Een briljante 'single purpose car' dat wel, maar hij zag er weinig meer in dan een dure, zuinige, luxe boodschappenauto.

De vraag is wat de andere mogelijke 'purposes' van de auto dan zouden zijn. Ik doe er de boodschappen mee, ga ermee op familiebezoek naar alle familie behalve dan die in Gouda en rijd er mee naar mijn werk 120 kilometer retour. Handen in de lucht wie meer op een dag rijdt.

De Leaf was er meer dan geschikt voor. In stilte en comfort zoefde ik naar mijn bestemming. De 'range anxiety' was met drie weken verdwenen. Net zoals je ook niet op één tank probeert naar Sicilië te rijden, ga je ook niet met de Leaf richting Amsterdam om er achter te komen dat dat niet gaat. De auto was voor mij een 9/10-purpose vehicle. Slechts zelden was het bereik een probleem. De trein met wifi is een adequate aanvulling.

Een irritant bijverschijnsel was wel dat ik drie maanden het evangelie van Carlos Ghosn verkondigd heb. Mensen hebben een mening over de elektrische auto omdat ze er zelf geen rijden. Zoals vegetariërs en ooit Apple-gebruikers zich moesten verantwoorden over hun consumptiegedrag, zo is nu de berijder van een elektrische auto onderwerp van een spervuur aan vragen en aantijgingen. Hoe groen is dat dan? Waar gaan die accu's heen? Is er geen lithium-tekort? Nadat je een bezorgde vreemde uitgebreid antwoord hebt gegeven, stapt hij gerustgesteld weer in zijn rokende twaalf jaar oude Golf en rijdt in een roetwolk weg.

De elektrische auto wekt bij een grote groep mensen weerstand op, omdat het verandering betekent. Als er een goede reden is om er één te kopen, dan moet je als consument zelf de afweging gaan maken of je wellicht ook van je benzine- of dieselauto afmoet. Dat is 'an inconvenient consideration'.

Mijn grootste vooroordeel was dat het een saaie familiebak zou zijn. Maar na de binnendoorroute Winsum - Leeuwarden (via Saaksum en Kommerzijl, voor de liefhebber) één keer gereden te hebben was ik daar vanaf. Als je niet op het verbruik hoeft te letten en de Leaf de sporen kan geven, dan is het een onderhoudende en sportieve auto. De acceleratie tot 80 kilometer per uur is ontzettend rap en volledig traploos. Het gaat maar door. Het zwaartepunt is dankzij de accu's laag en je kunt de Japanner dan ook met hoge snelheden de bocht omgooien. Inhalen is een feestje, een beetje eh... gas... eh... stroom en de 1600 kilo zoeft richting de 110 voor je het in de gaten hebt. Dat elektrische auto's saai zouden zijn had de Tesla al ontkracht. De Nissan zet daar nog een dikke streep onder.

Deze duurtest was niet bedoeld om consumentenadvies te geven, maar een vergelijking met andere opties lijkt me op zijn plaats. Van de volledig elektrische auto's is de Leaf de onbetwiste leider. De komende maanden wordt het aanbod groter, maar op dit moment komt qua prijs-/kwaliteitverhouding niets in de buurt.

Andere groene opties zijn er natuurlijk ook. De hybride Toyota Prius is een voorbeeld. Wie veel stadsverkeer rijdt heeft daar een zuinige auto, maar met snelwegkilometers gaat het verbruik rap richting dat van een reguliere benzine-auto. Dan is een moderne tweeliter diesel al snel zuiniger.

Dan hebben we nog de Opel Ampera. Een range extended vehicle. Elektrisch, maar met een 'aggregaat' om de accu vol te houden. Voornaamste bezwaar is de prijs: 44.500 euro voor een auto die qua comfort, formaat en uitrusting het tegen de Leaf of een Golf moet opnemen. Dat is een volle 10 duizend euro meer dan de Nissan. Dat is moeilijk te verdedigen tegenover een tweeliter BMW of Audi voor datzelfde bedrag, tenzij je heel vaak hele kleine stukjes rijdt en zo de auto grotendeels als full electric gebruikt. Dan kun je die 10 duizend euro wel weer terugverdienen.

Wat dus de juiste aankoop is, ligt aan je gebruik van de auto en je budget. Kun je de tekortkoming in bereik en de prijs van de Leaf aan, dan is het de ideale lease-auto. Past dat niet bij je, dan zijn er andere opties. In het komende jaar hopen we op deze plek ook een superzuinige benzine-auto te testen, zoals de driecylinder Ford Focus of tweecylinder Fiat Punto, een plug-in hybrid (de Toyota Prius plug-in) en een range extender (de Ampera of Volt).

Zie alle artikelen uit de reeks Brights Duurtest Elektrisch Rijden.

Lees meer over:

Deel via