NASA brengt zijn marshelikopter Ingenuity aan het wiebelen

NASA’s marshelikopter is in de problemen. Ingenuity heeft een probleem met zijn propellor nadat het crashte tijdens zijn laatste missie. Geen heel mooie manier om te stoppen, maar NASA wil Ingenuity gaan helpen. De marshelikopter moet gaan wiebelen om te kijken hoe erg het met de propellers gesteld is. 

Het was de 72ste missie van Ingenuity die er eind januari voor zorgde dat de helikopter crashte. Jammer, want er was al besloten dat dat de laatste missie zou worden van het apparaat. Eén van de rotorbladen is stukgegaan, maar er waren al een tijdje wat problemen. Het contact was even weg en nu zijn de bladen stuk. Die roteren normaliter 2537 keer per minuut en als er één wat minder goed roteert, dan kan dat funest zijn voor andere onderdelen van de helikopter. Een helikopter die uit balans is zal niet goed werken en alleen maar nog meer schade krijgen.

Kapotte marshelikopter

Teddy Tzanetos, de projectmanager van Ingenuity, zegt dat NASA en JPL nog niet zeker weten waarom er schade is aan de rotorbladen. Misschien nam de kracht van de helikopter ineens flink toe voordat hij de grond raakte, of was er een zogeheten brownout (een hapering in de elektriciteitstoevoer) en ging hij daardoor tegen de grond. Nu willen de organisaties zorgen dat de bladen even rustig gaan roteren en de videobeelden bekijken om de toestand van het toestel te beoordelen. Ook kan NASA de hoek van de bladen wat aanpassen, wat mogelijk kan helpen bij het ontdekken wat er mis is. 

Wat er ook uitkomt met het wiebelen, Ingenuity heeft een indrukwekkende carrière op Mars gehad. De mensheid is er nog nooit geweest, maar deze helikopter heeft er mede voor gezorgd dat veel meer duidelijk is geworden over de planeet. Hij hielp marsrover Perseverance door alvast te spieken waar de rover naartoe kon gaan. Het terrein op de planeet is namelijk nogal ruw en dan kan zo’n marsrover zomaar vast komen te zitten. De helikopter deed het voorwerk door vast vooruit te vliegen.

Ingenuity met pensioen

Bovendien had NASA nooit durven dromen dat hij het zo goed zou doen: het was de vraag of het überhaupt zou gaan opstijgen, omdat de dichtheid van de atmosfeer minder dan één procent is van die op aarde. Vijf vluchten was het doel, maar dat werden er 72. Het waren geen lange vluchten: in totaal is het twee uur en 17 kilometer geworden, maar enorm indrukwekkend. En daar blijft het, ongeacht wat NASA nog zal vinden, ook bij.

Lees meer over NASA en abonneer je op onze nieuwsbrief.