Duurtest: Hyundai Veloster Turbo (week 3)

Duurtest: Hyundai Veloster Turbo (week 3)

05-02-2013 09:09 Laatste update: 28-04-2018 13:32

Als je vergeten bent hoe de buitenkant eruit ziet, is de Veloster Turbo dan nog een fijne auto?

Na mijn lofzang van vorige week op de Veloster probeer ik nu rationeel te zijn. Echt. Ik probeer het. Laten we beginnen bij de meest in het oog springende eigenschappen: de matgrijze lak en de asymmetrische deurverdeling.

Voor de matgrijze lak krijg je een speciaal boekje met vrolijke foto's en een dreigende ondertoon. "Laat vogelpoep te lang zitten en je hebt een blijvende vlek op je auto. Poets te heftig en je auto is glimmend grijs, in plaats van mat." Daar kun je bang van worden, zeker als je regelmatig je auto op Lang Parkeren bij Schiphol zet. Aan de andere kant kun je zeggen: wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Persoonlijk zou ik het wel aandurven, maar mijn auto kan op een eigen oprit staan met een hoes erover. Die moeite zou het me wel waard zijn.

Dan de asymmetrische carosserie: met twee kinderen wordt het ruzie wie als eerste in mag stappen. Nu heb ik maar één kind en is dit een ideale vorm. Ik stap gemakkelijk in dankzij de lange deur aan de bestuurderskant, terwijl mijn zoontje toch via zijn eigen deur kan instappen aan de passagierskant. Het is gimmicky natuurlijk, maar hoe vaak hoor ik niet mensen zeuren dat alle auto's op elkaar lijken? Dan moet je ook niet zeuren over een asymmetrische carosserie.

Drie knopjes voor de raambediening? Dat kan maar één auto zijn.

Voor de rest kom je simpelweg weinig tekort. Aan veel kleine details is gedacht. Zo zijn de usb- en aux-plug uitgelicht onder het dashboard. Geen gerommel in het donker met mijn iPhone-stekkertje dus. Zet je de auto in z'n achteruit dan wordt het mediascherm de monitor van je achteruitrijcamera. En alle audio- en cruisecontrolbediening op het stuur is logisch ingedeeld en makkelijk te onthouden. Dat klinkt voor de hand liggend, maar na diverse bijzonder onhandige varianten meegemaakt te hebben, wil ik het toch even expliciet noemen. Al met al zou ik eigenlijk maar twee dingen weten te bedenken die ik nog toe zou willen voegen aan al het speelgoed op de Turbo: adaptive cruise control en automatische ruitenwissers.

Volgende week het slot van de duurtest met de Veloster en een kennismaking met het nieuwe kindje van de Nederlandse auto-ontwerper Laurens van den Acker: de nieuwe Renault Clio.