Deze maand rijdt onze autotester Rutger met de Ford Mustang Mach E. De auto die het de Tesla Model Y moeilijk moet maken. Deze week: how ‘bout them looks?
Rijtest Ford Mustang Mach-E
De Ford Mustang Mach E is de eerste serieuze elektrische Ford ooit (de Focus Electric vergeten we het liefst, en Ford ook). De ontstaansgeschiedenis is bijzonder. In eerste instantie werd de auto volgens geruchten ontworpen als "compliance car”. Een auto waar Ford er niet veel van hoefde te verkopen, maar vooral mee wilde laten zien: ja hoor, wij bieden een elektrische auto aan. Alleen niemand koopt hem.
Maar de markt ging sneller dan Ford (en alle andere grote automerken) had voorzien. Tesla verkocht de Model 3 als warme broodjes en dus moest er een auto komen die wel écht kon concurreren. Ford-designers ontwierpen een auto die niemand ooit zal zien, maar die werd afgeschoten door de bazen van Ford. Er kwam een Mustang uit de jaren 60 de studio ingerold ter inspiratie en zo werden de naam en het ontwerp van de Mustang Mach E geboren.
Oud systeem in nieuw jasje
Dat klinkt als een inspirerend verhaal. Ouderwetse automaker vindt zichzelf opnieuw uit en vindt trots in de eigen geschiedenis. Het is vergelijkbaar met wat Volkswagen doet: die wilde ID3 ook positioneren als de nieuwe Kever, of de nieuwe Golf. Een auto voor het hele volk, zoals het merk dat altijd al gemaakt heeft. Helaas is er wel sprake van de wet van de remmende voorsprong. Tesla heeft de grootst mogelijke moeite gehad om op te schalen naar de status van massafabrikant, maar aan de ideeën heeft het nooit gelegen.
Tesla heeft het principe van het infotainment systeem van een auto bijvoorbeeld helemaal over de kop gegooid en andere fabrikanten blijven vaak bij hun leest. Zo ook Ford. De designtaal van het infotainmentsysteem heeft aardig wat weg van wat Tesla doet en Polestar inmiddels ook. Maar kijkend naar de functionaliteit is er niet zoveel anders dan in auto’s van 3 jaar terug. Geen Spotify app, zeker geen Netflix of Youtube.
Verwarrend, maar wel opvallend
Het ontwerp van de auto zelf wordt ook gekenmerkt door die tweeledigheid. Aan de achterkant zie je een hoekige vormtaal om ervoor te zorgen dat de lucht met zo min mogelijk weerstand loslaat, aan de voorkant zie je een lange neus en een hoge grille, om op een Mustang te kunnen lijken. De auto wil verwijzen naar het verleden en toch vooruit kijken. Dat lukt soms heel fraai: de Honda E heeft iets retro’s en moderns over zich bijvoorbeeld. Bij de Mustang leidt het tot een coherent ontwerp, dat een beetje eigen smoel ontbeert.
Maar dat weerhoudt tientallen mensen er niet van om te zeggen: wat een vette bak. De Mach E is wellicht geen designklassieker, het is wel een auto die aandacht vraagt.
Rutger Middendorp test al ruim 10 jaar auto's in de Bright Duurtest. Volg ook ons YouTubekanaal.